கல்வெட்டும் கட்டட உறுப்புகளும்

தஞ்சாவூர் மாவட்டம் நெய்த்தானம் நெய்யாடியப்பர் கோயில் முற்சோழர் கட்டுமானமாகும். இக்கோயில் கல்வெட்டுகள் அனைத்துமே பயனுள்ள தரவுகளை முன்வைப்பன. அவற்றுள், மதுரை கொண்ட கோப்பரகேசரிவர்மரான முதலாம் பராந்தகரின் 25ஆம் ஆட்சியாண்டுக் கல்வெட்டு, (5:588) பரவலாகக் கட்டடக்கலை சார்ந்த பல கலைச்சொற்களைத் தருவதால் முதன்மை பெறுகிறது.

பல வகையில் வரவான இரண்டேமுக்கால் கழஞ்சுப் பொன் கொண்டு திருவிசாகத் திருவிழாவை ஏழு நாள் நடத்தத் திட்டமிட்ட கோயிலார், அது குறித்த கல்வெட்டைக் கோயிலின் எப்பகுதியில் பதிவு செய்தனர் என்பதைக் கூறுமிடத்து, பல கட்டடக் கலைச்சொற்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.

‘பெரிய கோயிலில் அர்த்தமண்டபத்தில் தென்மாட்டில் வாசலில் மேற்கடைய உத்திரத்திலும் போதிகையிலும் வீரகண்டத்திலும்’

‘வாசலில் கிழக்கில் நமன மண்டபத்துள் தென்மாட்டில் ஜகதியிலும் பட்டிகையின் மேலும் பட்டிகையிலும் கண்டத்திலும் இதன் கீழைக் குமுதத்திலும் ஆக இவ்வைகாசித் திருவிழாப்புறம் வெட்டினபடி’

இந்த வைகாசித் திருவிழாவை ஏற்பாடு செய்தவர் கவராமொழி மாதேவன். கோயில்களில் விமானத்தின் முன்னுள்ள மண்டபம் அர்த்தமண்டபமாகவும் அதற்கு முன்னுள்ள மண்டபம் இறைத்திருமேனிகளுக்கு நீராட்டு நடத்தும் நமன மண்டபமாகவும் பெயரேற்றிருந்தமை இக்கல்வெட்டால் அறியப்படும் உண்மையாகும்.

ஜகதி, குமுதம், கண்டம், பட்டிகை எனும் நான்கும் தாங்குதள உறுப்புகளாகும். இந்நான்கு உறுப்புகள் கொண்டமையும் தாங்குதளம் பாதபந்தத் தாங்குதளமாக அழைக்கப்படும். போதிகை என்பது தூணுக்கும் உத்திரத்துக்கும் இடைப்பட்டு அமையும் தாங்கு உறுப்பாகும். தூணின் மீதமர்ந்து இருபுறத்தும் கைவிரித்து உத்திரம் தாங்கும் இவ்வுறுப்பு கட்டடக்கலை ஆய்வில் பெரும் பங்கு வகிக்கிறது. இதன் அமைப்பு முறை கொண்டே, கல்வெட்டுகள் இல்லாத கோயில் கட்டுமானங்களின் தோற்றக் காலத்தை அறியமுடிகிறது. வீரகண்டம் தூணின் இறுதி உறுப்பாகும்.

பல்லாயிரக் கணக்கான தமிழ்நாட்டுக் கல்வெட்டுகளில் மிகச் சிலவே இது போல் தாம் இடம் பெற்றுள்ள கட்டட உறுப்புகளின் பெயர்களை வெளிப்படுத்திக் கலைச்சொற்களின் காலநிரலான வழக்கை அறிய உதவுகின்றன.this is txt file